Monday, December 21, 2009

Το Άβαταρ


Το Άβαταρ είναι μια συγκλονιστική ταινία με φανταστικά εφέ και καταπληκτική υπόθεση που έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους αυτή τη βδομάδα. Ο σκηνοθέτης της ταινίας Τζέημς Κάμερον επιστρέφει και μας προσφέρει ένα πραγματικό κινηματογραφικό διαμάντι με πανέμορφες εικόνες, καθηλωτικές ερμηνείες και ανεπανάληπτες ανατροπές. Οι περισσότεροι λένε πως η ταινία αυτή είναι ίσως η ταινία της δεκαετίας ενώ έχει ήδη μπει στις top 250 καλύτερες ταινίες του imdb. Αλλά ας πάρουμε την υπόθεση απ’ την αρχή.

Ο Τζέηκ Σάλλυ είναι ένας αμερικάνος μαρίν που έχει μείνει παράλυτος από ατύχημα στην πρώτη γραμμή της μάχης όπου χύνεται πάντα με πάθος και μανία επειδή είναι ράμπο. Λόγω της αναπηρίας του αποφασίζει να συμμετάσχει σε μια αποστολή σε έναν μακρινό πλανήτη που πρόσφατα ανακάλυψε η ανθρωπότητα, η οποία είναι πολύ μπροστά επειδή όλο αυτό γίνεται το 2155. Πάει λοιπόν εκεί και αναλαμβάνει δράση. Οι άνθρωποι πήγαν στον πλανήτη αυτό για να μαζέψουν ένα πάρα πολύ σπάνιο στοιχείο που δεν μπορεί να αποκτηθεί αλλού (το “unobtainium”) αλλά για κακή τους τύχη πάνω στο ορυχείο έχει φυτρώσει το ιερό δέντρο των εξωγήινων που κατοικούν εκεί. Κι εδώ βρίσκεται το πρώτο σημάδι της ιδιοφυΐας του σκηνοθέτη: η ομοιότητα με τη Γη είναι τόσο καταπληκτική που ο πλανήτης αυτός έχει δέντρα! Απίθανο; Και δεν είναι μόνο αυτό: οι εξωγήινοι έχουν κι αυτοί χέρια, κεφάλι, πόδια, μάτια, δάχτυλα (5 σαν κι εμάς, στα πόδια και στα χέρια σαν κι εμάς), χείλια, αυτιά (που φοράνε σκουλαρίκια… σαν κι εμάς), αρσενικό – θηλυκό φύλο και γενικά είναι ΙΔΙΟΙ με τους ανθρώπους απλά μπλε, πιο ψηλοί και μιλάνε με τις δικές τους, παράξενες εκφράσεις (χαιρετιούνται λέγοντας «σε βλέπω»… τι εννοούν άραγε με αυτό;…ποιος μπορεί να καταλάβει, είναι εξωγήινοι με άλλα ήθη κι έθιμα).

Ο Τζέηκ λοιπόν μπαίνει με το μυαλό του σε σώμα εξωγήινου που δημιουργήθηκε για την αποστολή αυτή. Μαθαίνει την γλώσσα των εξωγήινων (που είναι κάτι ανάμεσα σε ισπανικά και αφρικανική διάλεκτο…. απίστευτο; Πόσο alien ακούγεται αυτό ε; ανατριχιάζει κανείς), κάνει φίλους στην φυλή τους (οι οποίοι τον λένε Τζεηκσούλυ επειδή είναι alien και δεν μπορούν να πουν το όνομά του κανονικά) και αρχίζει τα πίτσι πίτσι με την κόρη του αρχηγού (ΝΑΙ! Έχουν αρχηγό όπως και οι Ζουλού από τα ανέκδοτα) η οποία θα τον σκότωνε γιατί έτσι αλλά τελευταία στιγμή πήρε μήνυμα απ’ το πνεύμα του πλανήτη (που κατοικεί στο ιερό δέντρο και τα alien το λατρεύουν με μανία). Σκοπός του είναι να αναφέρει όσα μάθει στους κακούς ανθρώπους που θέλουν το unobtainium και οι οποίοι δεν θα σταματήσουν αν δεν πάρουν όση ποσότητα βρουν (χμμμμ…. Κάτι τέτοιο δεν γίνεται και εδώ, στη Γη, με το πετρέλαιο; Χμμμμ… ας μας προβληματίσει αυτό). Αλλά τελικά δένεται τόσο πολύ με τους εξωγήινους που δεν μπορεί να τους προδώσει. Βέβαια ο μόνος ο οποίος δεν τον συμπαθεί είναι ο γιος του αρχηγού, μακράν ο πιο πολύπλοκος και δυσανάγνωστος χαρακτήρας της ταινίας. Αυτός στην αρχή τον υποπτεύεται και δεν τον αγαπάει και όλο μαλώνει μαζί του (ενώ τον κοροϊδεύει που δεν μπορεί να καβαλήσει το άλογό του – έχουν ΚΑΙ άλογα). Όμως μετά τελικά τον συμπαθεί και τον βοηθάει! Και μετά αρχίζουν και φωνάζουν ο ένας τον άλλον «αδερφέ»! Ανατριχιαστικό…. (είναι τέτοιο το honor της μάχης που πάνω στον πόλεμο όλοι όσοι μάχονται μαζί θεωρούνται αδέρφια! Σκηνές που θα φέρουν δάκρυα σε όλους…)

Μετά λοιπόν ο Τζέηκ λέει στους ανθρώπους ότι δεν θα τους βοηθήσει και πάει να προειδοποιήσει τα μπλε alien. Αλλά κι αυτοί δεν τον πιστεύουν και τον λένε προδότη. Ο αρχηγός της φυλής μάλιστα, σε μια απόφαση που συγκλονίζει, διατάζει να τον ΔΕΣΟΥΝ (ενώ πριν τους είχε πει «ξέρω γω, ας μείνει μαζί μας, ας γίνει ένας από μας»). Αλλά εκείνη την ώρα ξεκινάει το ντου των κακών. Κι έτσι η μάγισσα της φυλής (που δουλειά της είναι να κλαίει και να λέει κουτουρού χίπικα πράγματα) τον ΛΥΝΕΙ! Τότε αυτός πάει και βρίσκει τον σούπερ γιέα ΔΡΑΚΟ του πλανήτη και όλοι τον ακολουθούν. Ακόμα και η γκόμενά του που του είπε σε κάποια φάση «φύγε προδότη», μόλις είδε τον δράκο τα έχασε και του είπε «όλα εντάξει, είσαι οκ» (βέβαια τώρα αποκαλύπτονται πολλά απ’ την ταινία, της οποίας η μαγεία είναι οι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΗΚΕΣ ανατροπές που πραγματικά δεν περιμένεις και δεν έχεις δει σε ΟΛΕΣ τις άλλες ταινίες του κόσμου). Καβάλα στο «αμάξι» του λοιπόν πάει και στις άλλες φυλές του πλανήτη και τις πείθει κι αυτές να πολεμήσουν τους ανθρώπους! Αρχίζει λοιπόν το σφαξίδι: οι άνθρωποι δεν μπορούν να ρίξουν τις βόμβες από μακριά (για να έχει νόημα η μάχη) κι έτσι κάνουν ντου on foot. Ψιλονικάν στο έδαφος αλλά στον αέρα οι εξωγήινοι νικάνε κατά κράτος, γιατί οι άλλοι μπορεί να έχουν ελικόπτερα του 2155, αλλά αυτοί έχουν ΔΡΑΚΟΥΣ και ΑΚΟΝΤΙΑ! Αλλά γίνεται μαμουνιά και πάνε να νικήσουν οι άνθρωποι αλλά τελευταία στιγμή τους «ακούει» το πνεύμα του πλανήτη και στέλνει όλα τα ζώα να τους επιτεθούν και στο τέλος τα alien νικάνε! Έτσι οι άνθρωποι δεν καταστρέφουν τη φύση του πλανήτη και δεν θυσιάζουν το περιβάλλον για το κέρδος!

Μήπως αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς εδώ στη Γη; Μήπως πρέπει ο αγώνας τους να αποτελέσει παράδειγμα για να προφυλάξουμε το environment; Κάποιοι θα το θεωρήσουν τρελό κι απίθανο, αλλά παίζει ο σκηνοθέτης κάτι τέτοιο να ήθελε να πει. Βέβαια εντάξει, ο καθένας μπορεί να δώσει στην ταινία ότι νόημα θέλει, αλλά πράγματι αυτή τη τρελή θεωρία ίσως ισχύει! Αλλά από την άλλη θα ήταν απίθανο οι Ιλλουμινάτι, που ελέγχουν το Χόλλυγουντ, να άφηναν κάτι τέτοιο να κυκλοφορήσει. Χμμμμ… παράξενο…..

Ότι και να ισχύει πάντως, πραγματικά αυτό που νιώθει κανείς βλέποντας αυτήν την ταινιάρα δεν περιγράφεται. Ίσως είναι δύσκολο να συνηθίσετε στην αρχή αλλά απλά σκεφτείτε ότι αυτός είναι ένας εξωγήινος κόσμος που δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με τον δικό μας και μπορούν να γίνουν απίθανα πράγματα (π.χ. βουνά που πάνε προς τα πάνω και «επιπλέουν» στον αέρα, που όμως έχουν καταρράκτες που δεν έρχονται από πουθενά και πάνε προς τα κάτω……) Και να θυμάστε ότι ενώ στην ταινία κάποιος μπορεί να πει «θα το κάνω αυτό»…. μπορεί στο τέλος να μην το κάνει!!! Κι έτσι όλοι τότε λένε «μα αφού είπες ότι θα το κάνεις»! Και τότε αυτός λέει μια δικαιολογία!!

Ταινία με πολλά επίπεδα και παράλληλα νοήματα….

Αυτά λοιπόν για το Άβαταρ.

Καλή διασκέδαση και ……..

….«σε βλεπω»…

No comments:

Post a Comment